Yaşamaya Zaman Bulamıyorum!

Bu aralar öylesine sıkılmışlıkla yaşıyorum ki halime şükretsemde artık iş hayatının temposunu üzerimden atmak istiyorum. Oda yetmezmiş gibi bu aralar bir de bel ağrısı, bacak ağrısı tutturdu gidiyor. Aksilikler bu aralar peşimde dolanıyor anlayacağınız. Hastalık hastası oldum yahu bir bunalım bir bunalım. Aldığım işlere adam akıllı kafa yoramıyorum. İşimi seviyorum ancak bu aralar üzerimdeki negatif enerji hiçbirşey yapmama müsade etmiyor. Geçenlerde R10’da aynı dertten muzdarip bir arkadaşla konuşuyorum. Çocuk arayüz tasarımcısı ama bir bunalımlar var üzerinde benden beter intihar eşiğinde.. Muhabbet etmeye başlarken dikkate almadım ama sonrasında baktım çocuk gerçekten melankoliğe bağlamış toparlamaya çalıştım elimden geldiğince. Millet hep hayatından şikayetçi, bu aralar herşeyi saldım sadece insanları gözlemliyorumda yok abi cepte paranda olsa bir halta yaramıyor. İstersen milyon dolarlık şirket sahibi ol ağzının tadı yoksa hiçbir değeri yok. En önemlisi sağlık ayağımın, belimin ağrısından öylesine bunalıyorum ki hiçbir şey yapasım gelmiyor. Bir de belli belirsiz bir ağrı çözemedimde nedenini bazen kesiliyor ağrısı bazen kıramp acısı gibi giriyor. Siyatik diye lanet bir ağrıymış öğrendikte yok yani akıl sağlığı vücutta problem oldumu yerinde olmuyor ve insanında hayatını zindana çeviriyor. Neyse yaşamaya zaman bulamıyoruz dedik değilmi? Yaşamaya zaman bulanlar aramızdamı merak ediyorum ancak, pek bu kişilerin aramızda varolduğunuda düşünmüyorum. Günün 10 saati özel sektörde sürünüyor eve gelince geriye kalan vakitlerini yorgunluğunu atabilmek için değerlendiriyorsan yok abi yaşamaya zaman bulamıyorsundur. Bende bu aralar durum dahada karışık. Az önce belirttiğim normalde stabil bir hayat. Bu aralar benim yaptığımsa sabah kalk işe git, akşam olsun eve gel, evdede aldığın işleri güzel bir atıştırma sonrası aç projelerle cebelleş saat 12 olsun git yat 1, 2’ye kadar sıcaktan yatakta kıvran dur. Ayağınla kuzey kutbunu ara derken gün bitiyor. Hayır bitmiyor 5 buçuk saat sonra tekrar kalkıp işe gidiyorum ben nerede bitiyor! Bildiğin Cyborg oldum bu aralar.  Size soruyorum gerçekten samimi cevap verin. Yaşamaya zaman bulabiliyormusunuz? Bu arada algıda seçiciyimdir yaşamaktan kastımın nefes almak olmadığını anlayın..